Saya terima sms dari awak pada pagi 7.8.2010.
Awak kata saya poyo.
Saya sabar.
Pastu kita bersembang.
Saya tanya kat awak tentang "siapa orang yang awak suka?".
Awak pun main teka-teki dengan saya.
Macam-macam 'hint' awak bagi kat saya.
Akhir sekali awak cakap yang awak suka saya.
Saya malu.
Tapi hati saya melompat gembira.
Saya bersyukur tidak terkata.
Lepas tu awak pergi ofis dengan wani.
Saya ikut.
Pastu saya tunggu kat ofis.
Awak malu-malu.
Saya pun tertanya-tanya kat diri saya "betol ker aku tgh kapel ngan dia".
Saya still blur.
Tapi lepas awak mula cakap dengan saya, saya jadi gembira.
Maka bermulalah episod percintaan kita yang penuh dengan suka dan duka.
Awak kuat merajuk.
Awak kuat bercakap.
Awak kuat buat saya cemburu.
Sehinggalah suatu hari tu say tersilap cakap dan saya rasa ia hanyalah ayat yang biasa dan tidak tahu ianya akan menyakitkan hati awak.
Awak sms saya cakap yang awak marah kat saya.
Saya minta maaf berulang kali.
Tapi awak tak endahkan.
Petang tu saya jumpa awak , saya minta maaf.
Tapi awak still moody.
Saya pun malas nak cakap.
Saya diam.
Tiba-tiba awak panggil saya.
Tapi saya merajuk.
Awak suruh saya baca sms.
Saya tak nak.
Awak pujuk lagi.
Saya baca dan saya tersenyum.
Awak dah maafkan saya.
Pastu hubungan kita O.k.
Lepas raya saya jumpa awak kat Time Square.
Saya happy sangat-sangat.
Pastu kita jalan-jalan.
Awak banyak singgah kedai sampai tinggal saya sorang-sorang.
Tapi saya tak kisah sebab saya cuba memahami perangai awak.
Pastu kita pergi makan kat Mc Donald.
Awak suap saya makan, saya suap awak makan.
Pastu kita pergi panggung tengok wayang.
Pastu kita balik.
Saya sedih sebab berpisah dengan awak kat KL Sentral.
Balik tu saya sms awak dalam tren LRT.
Saya cakap saya happy sangat-sangat.
Tiba-tiba awak cakap sorry.
Muka saya tiba-tiba berkerut.
Saya tanya kenapa.
Awak pun mulalah dengan tuduhan melulu.
Saya sabar sebab saya sayang awak.
Akhirnya awak cakap.
Saya pun gelak.
Ada salah faham.
Pastu kita sampai rumah dan tidur sebab penat sangat.
Malam tu kita sms macam biasa.
Sampailah suatu hari, awak hantar satu gambar kat say.
Saya cakap awak dah berisi sikit.
Awak merajuk lagi.
Awak cakap macam-macam.
Saya sabar kena tuduh.
Sebab saya sayang awak.
Pastu saya pujuk awak lagi.
Akhirnya awak mengalah.
Pastu hubngan kita baik semula.
Sehinggalah tiba suatu hari.
Saya buka M.S awak.
saya nampak gambar awak dengan Ex awak.
Saya cemburu.
Malam tu saya sms awak.
Saya cakap saya cemburu.
Awak pun cakap yang awak tak boleh nak lupa kat dia.
Saya suruh awak buat keputusan.
Keputusan awak tak nak bercinta.
Saya pujuk awak dan minta maaf.
Saya kol hp awak.
Awak tutup.
Saya kol rumah awak, adik awak angkat.
Saya kol hp awak balik.
Saya minta maaf banyak.
Tapi awak dengan keputusan awak.
Akhirnya saya hormat.
Saya terima.
Mungkin jodoh kita tiada sekarang.
Mungkin setahun, dua tahun, tiga tahun atau bertahun-tahun kemudian kita kan kembali bersam.Insyallah.
Saya minta maaf.
Saya tak patut buat awak macam tu.
Saya ni bodoh.
Saya ni tak pandai dalam bercinta.
Saya berjanji, tapi saya mengulanginya.
Tapi saya nak awak tahu satu perkara...
Saya sayang awak.(T_T)
__###___####___
_#####_#####___
_##########____
__########_____
___######______
____####_______
_____##________
_____#_________
Awak simpan sms luv yang saya bagi kat awak tak.
Ianya suatu yang paling istimewa yang saya pernah bagi kat awak.
Semoga awak berjaya dalam hidup.
